Ποτέ δεν ξέρεις

Περιγραφή:

Δύο µικρά παιδιά. Ένα κορίτσι γεννιέται σε έναν αποµονωµένο φάρο. Ένα τρίχρονο αγόρι βρίσκεται λιπόθυµο, σφηνωµένο στους βράχους του κάβου, από τον φαροφύλακα που το υιοθετεί. Μεγαλώνουν µαζί. Δένονται µεταξύ τους. Η ιστορία, όµως, τρέχει, ο χρόνος κυλά και ο πόλεµος του ’40 έρχεται να τους διαλύσει. Χωρίζονται και χάνονται στη δίνη των γεγονότων.Ο καθένας ανοίγει τον δικό του δρόµο. Όµως οι µνήµες είναι ζωντανές και φτάνει η ώρα που ξαναβρίσκονται. Αργότερα, πολύ αργότερα. Άλλες ζωές, άλλοι άνθρωποι, άλλες ψυχές έχουν µπει στους δρόµους τους. Η ζωή κρύβει εκπλήξεις, δυνατά πάθη, αγωνίες, απώλειες. Κολύµπησαν και οι δύο σε βαθιά, επικίνδυνα νερά. Τι επιφυλάσσει το αύριο για κανέναν δεν είναι γνωστό. Το σίγουρο είναι όµως ότι προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και οι αποφάσεις συχνά είναι γεµάτες διλήµµατα.

 Μια ιστορία επιβίωσης και αντιθέσεων, οικογενειακών και κοινωνικών συγκρούσεων, γεµάτων µυστικά. Ένα συναρπαστικό µείγµα. Ένα βιβλίο µέσα στο οποίο θέλετε να βουτήξετε. Προσέξτε όµως. Tο ρεύµα είναι πολύ δυνατό...

Η Πελαγία Κάµερον, µετά το ξάφνιασµα της παρεµβολής του άγνωστου άντρα, που συνέχιζε να την κοιτάζει βαθιά µε τα µεγάλα γαλάζια του µάτια, διέκρινε µε αµίλητη έκπληξη αυτό που τους προσέδιδε τη µοναδικότητα που τη συντάραζε. Μέσα στο απέραντο γαλάζιο τους χρώµα κολυµπούσαν παράξενες διάσπαρτες ασύµµετρες γκριζογάλανες κουκκίδες, που χάριζαν γοητεία και φως ιλαρό σε ολόκληρο το πρόσωπο του άγνωστου άντρα. 

Η διαπίστωση αυτή έκανε το στόµα της να στεγνώσει, το µυαλό της να δουλέψει σε άλλες συχνότητες. Εικόνες λησµονηµένες, βγαλµένες από τον απόκρηµνο εκείνο φάρο στον οποίο είχε γεννηθεί, γυρνούσαν ζαλιστικά 

σε κύκλο γύρω της, όπως ακριβώς οι λαξεµένες ξύλινες φιγούρες στην πίστα ενός καρουσέλ. Είναι ποτέ δυνατόν, Θεέ µου, να είναι αλήθεια αυτό που περνάει απ’ τον νου µου; Μπορεί να είναι ο Οδυσσέας ή παραλογίζοµαι;